Little secret copse ป่าน้อยแสนลับ

Springtime eggs

 My friend/neighbour gave me these lovely eggs the other day. They were from her own hens. She also put a little bunch of Forget-me-not inside the box which made it so engaging!  I couldn't help to take a photograph of it. It looked so very springy ☺

The weather had been lovely for a few days and I enjoyed going out and about so much I didn't bother to write. Unfortunately, it's started to rain again since yesterday and continued until today. So, I find myself making my way back to the old laptop. Why is my writing a thing to do only on bad weather and rainy days? I love writing but I also use the word "I can't be bothered" with it a lot. I suppose I'm a kind of old fashioned and I'd preferred to write on a piece of paper, a notebook

or type it with a typewriter. Sometimes, I don't turn on my laptop for days, months even. I just can't be bothered. I think I might have a "can't be bother thing" with pressing buttons. I just find it boring - I'm not a person who turns on television or laptop as soon as I get home. I don't really watch television and I only watch DVDs from time to time. Well, I'm glad that at least I don't write for a living otherwise I would be very poor.

a little ladybird

Snoopy and I go for a walk everyday as a rule but in the Spring and Summer we go twice, one in the morning and another one in the evening as the days are getting longer. Even on a rainy day, I find we normally have some sunny spell in the evening when the sun is low in the sky. Our nearest woods we normally go for a quick walk is actually a sweet little copse in the middle of a big field. This field is huge and all fenced in. It's a great place to let the dog loose. It's very popular amongst dog owners and it is also a great place for both dogs and their owners to socialise. This little copse is on a little hill where you can see lovely view of surrounded pasture land miles off. One special thing about this little copse is that it is covered in bluebells in springtime. The whole floor literally carpeted with bluebells - it's very sweet. And every year, someone builds a teepee with sticks in the same place. I don't know who that someone is and I don't know why he/she does it - it's a misery but a nice one.

Snoopy in a bluebell woods 😊 - YouTube

ดูสนู๊ปปี้เดินเล่นในป่าได้จากลิงค์ด้านบนค่ะ

เพื่อนนำไข่ไก่ที่เขาเลี้ยงไว้มาฝากค่ะ แล้วก็ยังเด็ดก้านดอกอย่าลืมฉันช่อเล็กๆ ใส่กล่องมาด้วย น่ารักดูสมกับที่เป็นของฝากประจำฤดูใบไม้ผลิมากๆ จนเราอดจะต้องถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกไม่ได้ (และเพื่อโชว์ด้วยแหละ) ตอนนี้บรรดาเป็ดไก่ที่ชาวบ้านชาวช่องเลี้ยงไว้ก็พากันออกไข่กันใหญ่เลย เรียกว่าเป็นช่วงเวลาสมบูรณ์พูนสุขจริงๆ จะลดน้ำหนักซะหน่อยก็เลยลดไม่ได้ซะที เฮ้อ

หลังจากที่อากาศดี แดดออกมาหลายวัน เมื่อวานนี้ฝนก็เริ่มตกและก็ตกเรื่อยมาจนถึงวันนี้ ช่วงที่อากาศดีก็ไม่ได้เขียนบล๊อกเลยไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม เข้าใจว่าขี้เกียจ และพอวันนี้ฝนตกออกไปไหนไม่ได้ ก็เลยกลับมาซบอกเจ้าแลปท๊อปอันเก่า จริงๆ แล้วเราเป็นคนชอบขีดเขียน แต่ว่าโบราณไปหน่อย คือชอบขีดเขียนบนหน้ากระดาษ หรือพิมพ์ลงไปบนกระดาษโดยเครื่องพิมพ์ดีดโบราณมากกว่า ไอ้ที่ว่าจะต้องมานั่งเปิดแลปท๊อปอะไรเนี่ย หลายๆ ครั้งมันก็ขี้เกียจแล้วก็ลืมนะ เคยมีว่าไม่เคยเปิดเป็นวันๆ เดือนๆ เลยก็มี คือว่าเราไม่ได้เป็นคนที่กลับมาถึงบ้านปุ๊บก็จะต้องกดปุ่มเปิดโทรทัศน์ เปิดแลปท๊อปอะไรซะที่ไหน โทรทัศน์ก็ชาติหนึ่งจะดูเสียที จะดูก็แต่แผ่นดีวีดี โชคดีที่ไม่ได้ใช้การเขียนเป็นเครื่องมือหาเลี้ยงชีพ ไม่อย่างนั้นก็คงจะไม่มีกินแน่นอน

เรากับสนู๊ปปี้ไปเดินเล่นวันละหนึ่งหนเป็นประจำอยู่แล้ว แต่ในฤดูใบไม้ผลิ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันที่อากาศดีก็จะไปเดินสองครั้ง เช้ากับเย็น ตอนนี้เวลากลางวันก็ยาวขึ้นแล้ว กว่าจะมืดก็ปาไปหนึ่งทุ่ม และถึงแม้จะเป็นวันฝนตก แต่พอตกเย็นเวลาใกล้พระอาทิตย์ตกดินก็จะมีแสงแดดลำสุดท้ายส่องสว่างลงมาเสมอ

เข้าใจว่ามันเป็นเพราะดวงอาทิตย์เรี่ยต่ำเกือบถึงขอบฟ้าลอยต่ำโผล่พ้นก้อนเมฆออกมาส่องสว่างได้เป็นการอำลา

ป่าใกล้ที่สุดที่เราชอบออกไปเดินเล่นยามเย็นแบบรวบรัดก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดินก็คือป่าเล็กๆ ที่อยู่กลางทุ่ง ทุ่งที่ว่านี้เป็นทุ่งใหญ่มีรั้วรอบขอบชิด ดังนั้นปล่อยหมาวิ่งให้กระเจิดกระเจิงยังไงก็ได้มันก็ไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว ประมาณว่าทุ่งนี้มีเจ้าของหมาพาหมามาเดินเล่นกันเยอะ เป็นที่นิยมมาก เพราะไม่ว่าหมาจะได้สนทนาปราศรัยกันแล้วเจ้าของหมาก็ยังถือโอกาศเจ๊าะแจ๊ะพูดคุยกันด้วย 

ป่าเล็กๆ ที่ว่านี้เล็กจริงๆ นะคะ และอยู่บนเนินเล็กๆ ที่พอไปถึงแล้วจะเห็นวิวท้องทุ่งรอบด้านไกลสุดลูกหูลูกตาเลย บรรยากาศดีมาก แต่สิ่งพิเศษสิ่งหนึ่งของปานี้ก็คิอ จะมีดอกบลูเบลล์ขึ้นเกลือนพิ้นดินในฤดูใบไม้ผลิ (ไม่ใช่ว่าป่าทุกป่าจะมีบลูเบลล์ขึ้นเกลื่อนนะ) และทุกปีก็จะมีใครไม่รู้เอาเศษไม้มาก่อเป็นเต๊นท์เล็กๆ ขึ้นที่กลางป่า ทีเดียวกันทุกปีเลย ไม่ทราบว่าเป็นใคร และทำไปเพื่ออะไร เป็นความลึกลับหาคำตอบไม่ได้ แต่ก็ชวนให้จินตนาการไปได้ต่างๆ นาๆ นะคะ จะว่าเป็นแล้วเป็นความลึกลับที่น่ารักดีออก